روح الله حسيني دبير نخستين همايش بين‌المللي «سينما در عصر ديجيتال» جزئيات تازه اي از محتواي موضوعات، سخنراني‌ها و پنل‌هاي تخصصي مطرح در اين همايش را تشريح کرد.
به گزارش ستاد خبري همايش بين‌المللي «سينما در عصر ديجيتال»، روح الله حسيني مديرعامل مدرسه ملي سينماي ايران و دبير نخستين همايش بين‌المللي «سينما در عصر ديجيتال» درباره چگونگي طراحي موضوعات اين همايش گفت: طراحي و برگزاري اين همايش محصول جلسات مشترکي است ميان مدرسه ملي سينماي ايران و نمايندگاني از خانه سينما که از مهر تا بهمن‏ سال گذشته تشکيل شد. اين جلسات پيرو تفاهمنامه با خانه سينما و به منظور شناسايي نيازهاي آموزشي و پژوهشي فعالان سينماي ايران که عموماً از اعضاي صنوف مختلف هستند، برنامه‏‌ريزي شده بود و همچنان هم ادامه دارد.
وي ادامه داد: طبيعتاً وقتي دو نهاد مهم، در چنين سطحي به تامل و چاره‏ انديشي پيرامون مسائل سينماي ايران مي‏پردازند، حوزه‏هاي کلان‏تر با ابعاد و تاثيرات گسترده‏تر بيشتر و زودتر محل مداقه و پژوهش قرار مي‏گيرند. فناوري ديجيتال و تاثيرات شگرف و گسترده‏‌اش بر صنعت سينما از جمله اين حوزه‏‌هاست. دست يافتن به اين فناوري گرچه خيلي سريع و چه بسا آسان بوده، اما تقريباً هرگز فرصت درک و فهم تجربه‏‌اي که از خلال اين فناوري و استفاده از آن بايد حاصل مي‏شده، دست نداده است؛ تجربه‏‌اي که صرفاً منجر به آسانتر شدن کار فيلمسازي يا تغيير مناسبات اقتصادي نشده، بلکه بر حوزه‏‌هاي فکر و فرهنگ هم تاثير گذاشته و در جاهايي حتي منجر به توزيع و جابجايي قدرت شده است. درک اين تغيير و تحولات و مناسبات، موضوع کليدي و بنيادي اين همايش است.
حسيني با اشاره به حضور رشته‌هاي علمي در کنار مباحث مطرح در حوزه سينما در همايش بين‌المللي «سينما در عصر ديجيتال» بيان کرد: در همين راستا در حوزه‏‌هاي ديگر هنري و علمي مثل ارتباطات، جامعه‏شناسي، ادبيات يا نقاشي هم به اين گفتگو دعوت شده‏‌اند. تعامل ميان سينما و ادبيات يا نقاشي و هنرهاي ديگر در دوران جديد از جمله موضوعاتي است که در اين همايش به آنها پرداخته‌ايم. تحولات فرهنگ و جامعه‏‌اي که فيلمساز يا هنرمند ناگزير از ارتزاق از آن‏هاست تا اثر خود را خلق کند، تحت تاثير فناوري‏ها که بارزترين آنها همين فناوري ديجيتال است، از ديگر موضوعات مباحثات و مناظرات در اين همايش است. بنابراين سخنراني‏‌هاي اين همايش از تخصصي‏ترين موضوعات که طراحي کانسپت در سينما يکي از آنهاست تا موضوعي ميان‏ رشته‏‌اي مانند قصه‏‌گويي تعاملي در سينما که محل تلاقي گيم، ادبيات و سينما است را شامل مي‏شود. سخنراني‏‌ها عموماً بر مبناي مقالاتي که به دبيرخانه رسيده‏‌اند ارائه مي‏شوند و ماهيتي تخصصي‏‌تر و علمي‏‌تر دارند. در عوض پنل‏‌ها با توجه به موضوعات و سياست‏هاي در دست اجرا و مبتلابه سينماي ايران يا حتي جهان طراحي شده‏اند و گرچه ماهيتي کم‏تر تخصصي دارند ليکن به موضوعاتي حساس‏تر و کليدي‏تر مي‏پردازند. مثل اينکه در عصر ديجيتال کنترل و نظارت بر سينما و آثار سينمايي چه شکل و نظامي پيدا کرده است. يا اساساً آيا مي‏توان مثل گذشته بر توليد و توزيع و نمايش آثار در اين عصر نظارت کرد يا خير؟ و در اين موضوعات به تجربة کشورهايي مانند هند و آلمان هم مراجعه مي‏شود. در مجموع نزديک به 50 شخصيت سينمايي، فرهنگي و علمي در 6 پنل مجزا و طي بيش از 20 سخنراني تخصصي تلاش مي‏کنند تصويري تا حد امکان جامع از سينما و شرايط و تحولات آن در عصر ديجيتال ارائه دهند و اين تازه شروع فعاليت‏هاي مدرسه است براي گفتگو دربارة سينما و فناوري‏ها در سال‏هاي آتي.
مديرعامل مدرسه ملي سينماي ايران درباره انتخاب سرفصل موضوعاتي که در همايش مطرح مي شود، توضيح داد و گفت: متر و معيار اصلي ما در انتخاب اين موضوعات نظر نمايندگان کميتة مشترک خانه سينما و مدرسه ملي بوده، به علاوة اينکه از همان ابتدا و پس از تاييد موضوع و عنوان همايش شورايي بزرگ تحت عنوان شوراي سياستگذاري شامل مديران و سينماگران و استادان دانشگاه تشکيل شد که تک‏تک محورهاي همايش را تعريف و تعيين کردند. محورهايي که چنانکه که گفتم با هدف ارائة تصويري جامع و روشن از اهميت و جايگاه و تاثير اين فناوري بر سينما، تعريف و تشريح شدند. بعد هم کميتة علمي همايش شکل گرفت که اين کميته کار بررسي چکيده‏ها و تطابق آنها با ضوابط علمي و محورهاي همايش را بر عهده داشت.
وي با اشاره به انتخاب اعضاي کميتة مشترک خانه سينما و مدرسه ملي گفت: در انتخاب و تعيين اعضاي کميتة علمي تلاش کرديم همان ملاحظه‏اي که در انتخاب محورها و موضوعات همايش به کار گرفته شده بود، برقرار باشد. به اين شکل که اعضاي کميتة علمي هم با رويکردي ميان‏رشته‏اي انتخاب شدند. هم از سينما، هم از حوزه‏هاي ارتباطات و جامعه‏شناسي و هم از انيميشن و ادبيات. وانگهي توجه هريک از دوستان به سينما و همزمان تحولات تکنولوژيک در اين انتخاب موثر بود. البته مي‏شد کمي گسترده‏تر عمل کرد و افراد بيشتري از حوزه‏هاي ديگري همچون تئاتر هم که نسبت ويژه‏اي با سينما دارد انتخاب کرد، اما همزمان بايد به امکانات اجرايي و زمان کمي که در اختيار داشتيم، توجه مي‏کرديم.
دبير نخستين همايش بين‌المللي «سينما در عصر ديجيتال» در پايان صحبت‌هاي خود با اشاره به چشم‏انداز برگزاري اين همايش در سال هاي آينده گفت: به نظر من، براي کشوري مثل ايران که مدتي است در عرصة سينما صاحب نام و جايگاه ويژه‏اي است و بيرون از مرزهاي آن، در همه جاي جهان به آثار و توليدات و سينماگران آن توجه مي‏شود، برگزاري مراسمي سالانه که طي آن اين سينما خود و شيوه‏ها و نظام کار و توليدش را مورد ارزيابي و پژوهشي علمي قرار دهد، کاري مفيد و چه بسا ضروري است. خوب است که در کنار زمان و مکاني ويژه براي عرضة توليدات اين سينما که جشنوارة فيلم فجر نام دارد، زمان و مکاني ويژه هم براي تامل در باب اين توليدات و ميزان نسبت و عيار آنها در قياس با توليدات جهاني و آخرين شيوه‏ها و تحولات نظام سينما، در نظر گرفته شود. جايي که سينماگران در کنار پژوهشگران و اهل دانشگاه با يکديگر گفتگو و تبادل نظر کنند و حاصل آن ارتقاء کيفيت آثار سينماي ايران باشد. بر اين اساس، استمرار در برگزاري اين همايش را موثر و لازم مي‏دانم.
همايش بين المللي «سينما در عصر ديجيتال» با حضور صاحبنظران و استادان حوزه نظري و عملي سينما در حوزه فناوري ديجيتال در عرصه ملي و بين الملل از تاريخ ?? تا ?? آبان ماه در مرکز همايش‌هاي کتابخانه ملي ايران برگزار مي شود.