شهادت سید محمد بهشتی و بیش از 70 نفر از مقاملات و چهره‌های سیاسی کشور از جمله چهار وزیر و معاونان ایشان از جمله خسارات جانی این حادثه بود. هفتم تیرماه به‌واسطه شهادت سید محمد حسینی بهشتی در مقام رئیس وقت دیوان عالی کشور، روز قوه قضائیه نام‌گذاری شده است.
گرچه طی برنامه‌های مناسبتی یا مستندهای ژورنالیستی گاه‌‌به‌گاه پرداخت‌هایی به موضوع انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی شده بود، اما بعد از گذشت 35 سال، بالاخره سینمای ایران با روایتی از محمدحسین مهدویان سکوت طولانی خود را شکست تا در دل سکانس‌هایی از کنش‌های سرزنش‌شده و ناجوانمردانه منافقین، قاب‌هایی را نیز به این رخداد تلخ اختصاص دهد.
محمدحسین مهدویان در «ماجرای نیمروز» به تلاش سازمان وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه در مقابله با منافقین و ترورهای دهه 60 می‌پردازد. در سکانسی از این فیلم که راوی پنجم تیرماه سال 1360 است، قابی از دیالوگ کوتاه شهید بهشتی و رحیم (احمد مهرانفر) به تصویر کشیده می‌شود تا کمی بعد از آن شب واقعه را با تمرکز بر مستندات تلویزیونی به نگاه مخاطب بیاورد.
«ضد» نیز گرچه درامی سیاسی‌ست و رویارویی عشق و انبوهی از حوادث سیاسی در دهه 60 را روایت می‌کند، اما به همین بهانه ضمن به تصویر کشیدن آیت‌الله بهشتی، وجوهی تازه از شخصیت او را نیز به قابی از تصاویر می‌آورد. همچنین محمد حسین مهدویان یک سال بعد از ساخت «ماجرای نیمروز»، «ترور سرچشمه» را مقابل دوربین برد، مستندی که در آن یکی از مهم‌ترین وقایع تاریخ انقلاب، انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیرماه سال 1360 روایت می‌شود.
به هر روی، هرچه هست، سهم سینمای داستانی ایران از پلان‌های طولانی یک شب سیاه، جز چند سکانس کوتاه نیست.